Lopen voor de vrede is een zware klus

In eigen stad lopen is altijd bijzonder. Voor de Vredesloop deze zaterdag was ik dan ook best een beetje gespannen. Na winst in 2014 en een derde plek vorig jaar wilde ik ook nu heel graag het podium halen. 

Elk werkdag fiets ik langs het Vredespaleis en dus over een deel van het parcours van de Vredesloop. Afgelopen vrijdag zag ik onderweg al de eerste borden en hekken staan en begon de wedstrijdspanning zich op te bouwen. Ook al is het voor mij geen piekwedstrijd, toch wil ik in mijn eigen stad wel gewoon heel goed lopen.

Snelle mannen

Aan de startlijn stond ik naast vier snelle mannen. Tristan Valkenburg, Patrick Kwist (nr 2 in 2015), Pascal van Troost en Yunis Stitan (winnaar 2015). Om vandaag het podium te halen moest ik echt aan de bak.

Bij de start lette ik niet goed op. Ik verwachtte een startschot en reageerde iets te laat toen die vervangen bleek door een toeter. Daardoor onrustig weg en wat extra energie gegeven om nog voor de eerste bocht op kop te komen lopen. Pascal had al even geen wedstrijden gelopen en had er vandaag duidelijk zin in. Hij nam de kop over en voerde het tempo flink op. Yunis volgde en daarna Tristan, Patrick en ik.

Bochten en klinkerwegen

Het parcours was dit jaar aangepast. In plaats van twee rondes, een ronde die zich door de wijken bij het Vredespaleis slingerden. Dat slingeren, in de vorm van heel veel en scherpe bochten, maakte het geen gemakkelijk te lopen route. Ook de vele klinkerwegen – ziet er mooi uit, maar loopt waardeloos – hielpen niet mee het tempo constant te houden.

Rond km 3 liepen we nog met vier man samen en kwamen we door in ongeveer 9:25. Een snelle start. En dat merkte ik al goed. Door de warmte en omdat ik nog niet helemaal in goede vorm ben ging het al behoorlijk moeilijk. Patrick en Pascal liepen van me weg.

Op de derde plek

Net op het moment dat ik het echt zwaar begon te krijgen, haakte opeens Yunis af. Hij wenste me succes en stapte niet veel later uit de wedstrijd. Ook Tristan was uit beeld verdwenen. Ik liep nu dus in m’n eentje, maar onbedreigd op de derde plek. Dat gaf een beetje extra energie en ik liep stug door.

Motoragent

Onderweg op veel punten bekenden langs de kant, trainingsgenootjes, m’n ouders, zusje en kleine nichtje. In een wedstrijd waarbij het niet vanzelf gaat is dat best wel belangrijk. Onderweg bleek het parcours ook nog niet helemaal klaar te staan. Ik zag een motoragent druk in de weer met hekken en moest op sommige plekken echt goed kijken waar ik heen moest.

Maximaal afsnijden

De tweede helft van de wedstrijd was het beste er duidelijk vanaf. Ik probeerde nog te versnellen, maar de km-tijden bleven constant rond een trage 3:30 hangen. Gelukkig was dit genoeg om m’n derde plek in de wedstrijd te behouden en met de finish in zicht wist ik er zelfs nog een sprintje uit te persen. In 32:45 kwam ik over de streep. Blij met m’n derde plek en door het iets te korte parcours (maximaal afgesneden) ook nog een mooie tijd in de boeken!

Vrede in de wereld

Direct na de finish was TV West zo vriendelijk mij met draaiende camera te interviewen. Niet alleen vroegen ze naar het verloop van de wedstrijd, maar ook wat mijn ideeën zijn over de vrede in de wereld. Ik ben heel benieuwd wat ik daar van gebakken heb…

Verslag van Annemarie

Lopen voor de vrede bleek vandaag dus een zware klus. Hoe het is om de Vredesloop als toeschouwer mee te maken lees je in het verslag van Annemarie.

Complete uitslag Vredesloop Den Haag 2016