Atletiek de leukst teamsport die er is!

Vraag mensen een teamsport te noemen en de meesten zullen zeggen voetbal of hockey. Sporten waarbij twee teams van elf strijden om de bal en om te scoren. Niemand zal spontaan atletiek roepen. Zondag heb ik ervaren hoe onterecht dat is.

Met een team van tien atleten van HAAG Atletiek waren we aanwezig bij atletiekvereniging Nijmegen. Na twee voorrondes hadden we ons met gemak geplaatst voor de finale van de mastercompetitie 2017. Er stonden tien onderdelen op het programma en aan het einde van de dag was bekend welke vereniging zich een jaar lang kampioen van Nederland in de mastercategorie (35 jaar en ouder) mag noemen.

Op ieder onderdeel zijn punten te verdienen naar prestatie. Hoe sneller je loopt, hoe verder je gooit of springt hoe meer punten je krijgt. Er is een verrekening naar leeftijd dus ook oudere atleten maken kans op een hoge score. De punten worden bij elkaar opgeteld en bepaalt de ranking van je team in de einduitslag.

Zuivere teamsport

Deze opzet maakt wat mij betreft atletiek tot de meest zuivere teamsport die er is. Waar je je in een voetbalteam op een slechte dag kunt verschuilen achter je ploeggenoten, is iedere individuele prestatie bij atletiek genadeloos zichtbaar. Ook heeft iedereen z’n eigen specialiteit. Een kogelstoter is niet zo goed in lange afstandslopen en andersom. Daardoor ben je erg van elkaar afhankelijk.

Ons team begon fantastisch met topscores bij het kogelstoten en discuswerpen. Ook daarna haalde iedereen z’n niveau, maar hadden we geen uitschieters meer. Ik zelf liep de 1500 meter. In de voorronde won ik mijn serie redelijk makkelijk nu was de tegenstand een stuk sterker. In een tactische race haalde ik net iets meer punten dan in de voorronde, maar verloor wat terrein op de directe concurrentie.

Nog een onderdeel te gaan

Na negen onderdelen stonden we tweede. Zo’n 60 punten achter de koploper AV Sprint uit Breda. Er was nog een onderdeel te gaan. De 4 x 100 m estafette, de kroon op het teamwork van de dag. De vier sprinters deden het geweldig. Met scherpe wissels en rappe tussentijden. We wisten de snelste tijd neer te zetten en liepen in op de bovenste plek. Maar was het genoeg? De einduitslag liet even op zich wachten.

Slechts tien punten. Tien punten hield ons van de eerste plek af. Het zilver was de beloning voor een dag vol strijdlust en teamspirit. Meer dan dertig jaar na de laatste podiumplek in deze categorie stonden we er weer!

Wat als…

En ja met zo’n klein verschil ga je wel denken. Wat als er een paar centimeter verder gestoten of hoger gesprongen was of wat als ik een paar seconden harder gelopen had op mijn eigen onderdeel. Maar als telt niet. We hadden elkaar aangespoord tot een geweldige prestatie en een verdiende tweede plek. Wat een topteam!

Bekijk alle uitslagen van de Mastercompetitie finale.

Foto gemaakt door Lodewijk van Dongen.