Amsterdam Marathon: goede stap op weg naar een toptijd

Om 7:30 uur stap ik in de auto. Na vier maanden voorbereiding gaat het vandaag gebeuren: de Amsterdam Marathon.

Het is nog schemerig als ik vertrek en rustig op de weg. Ik zet de radio aan en gebruik m’n 45 minuten reistijd om in de juiste stemming te komen. De afgelopen twee weken was ik verkouden en voelde me totaal niet fit. Lang getwijfeld om te starten, maar op zaterdag de knoop doorgehakt. Ik ga van start met als doel lekker te lopen en zonder op de tijd te letten. En vanmorgen hier in de auto voel ik me eigenlijk best goed. Muziek nog wat harder, beetje gas erbij, laat die 42,2 km maar komen!

Ik parkeer m’n auto en loop naar de sporthallen. En ik ben niet de enige. Van alle kanten stromen lopers toe. Wat een evenement is dit. Na het omkleden wandel ik naar het Olympisch Stadion, lever m’n tas in en wil gaan inlopen. Het is even zoeken naar ruimte, maar op een kort stukje weg loop ik nog twee kilometer los. Dan met de hele meute het stadion en het startvak in. Daar kom ik trainingsmaatje Pim tegen. Oorspronkelijk zou hij me gaan hazen, maar omdat ik me niet helemaal fit voel volgt hij vandaag met veel succes z’n eigen plan.

Tunnel Rijksmuseum

Het startvak is net achter de wereldtoppers, maar ik ga een metertje naar achter staan om een te snelle start te voorkomen. Het startschot klinkt en we zijn onderweg. Ik doe rustig aan en neem zelfs de tijd om na 500 meter een praatje te maken met Maaikel. De eerst paar kilometers gaan snel voorbij en voelen makkelijk aan. Door het Vondelpark en daarna de tunnel onder het Rijksmuseum door. Veel mensen langs de kant, goed sfeer, ik ben nu al blij dat ik van start ben gegaan.

Bij km 8 en 9 zit er een rondje Zuidas in de route en voor ik het besef heb ik alweer 10 kilometer afgelegd. In net iets minder dan 38 minuten. Bij km 14 begint het lange stuk langs de Amstel. Ik voel me nog steeds prima en door m’n rustige start haal ik vooral lopers in. Aan deze kant van het water staat de weinige wind tegen, maar echt veel last heb ik er niet van. Ik heb nog energie over om bewonderd naar de enorme huizen die hier staan te kijken.

Daar is de brug met het keerpunt in zicht. Nog steeds soepel lopend, steek ik de Amstel over en loop daarna met de wind in m’n rug terug richting de stad. Het 20 km punt kom ik door in 1:15:38 en ik loop een strakke wedstrijd tot nu toe.

Langs de Amstel

Het hele stuk terug langs de Amstel loopt heerlijk. Alle ruimte, wind mee en genoeg lopers voor me om een voor een in te halen. Ik begin toch aan de eindtijd te denken. Voor de start had ik stiekem bedacht om net onder de 2:45 te finishen, snel genoeg voor gegarandeerde deelname aan de Berlijn marathon volgend jaar. Maar nu ik over de helft ben, vermoed ik dat er meer in zit. Nog maar niet te veel mee bezig zijn, de finish is nog ver.

Na 26 km buigt het parcours af van de Amstel en lopen we door een wat saaier stuk. Niet dat ik dat erg vind, ik heb genoeg aan het lopen, drinken en gelletjes innemen. Ook duiken de meegereisde supporters steeds weer ergens op langs de route. Dat is echt leuk en geeft veel energie!

Breekpunt

Kilometer 30 komt eraan. Vaak genoemd als breekpunt in een marathon. M’n benen worden moe en ik loop iets minder soepel, maar ik heb er nog steeds zin en vertrouwen in. Ook is het grootste deel al achter de rug en als je een marathon loopt, klinkt nog 12 km te gaan helemaal niet zo ver meer. Ik passeer het meetpunt in 1:52:31, de snelste 10 km tot nu toe.

Rond 35 km begin ik een beetje te haperen. Er zit wat hoogteverschil in het parcours en omhooglopen kost steeds meer moeite. Ik ben de km’s aan het aftellen. Gelukkig ook hier nog bekenden langs de weg. Ik zet een grote glimlach op als ik langs loop en probeer mezelf voor de gek te houden dat het allemaal vanzelf gaat.

Hoewel het lopen nu werken is geworden, zakt m’n tempo niet heel ver in. Ik ga wel iets langzamer dan een stuk terug, maar van instorten is totaal geen sprake. In het Vondelpark passeer ik het 40 km punt. Ik kom door in precies 2:30 een heel klein verval, geen reden voor zorgen –  gewoon zo doorlopen!

Het stadion in

Daar is de boog van de laatste km. Het gaat niet soepel meer, maar m’n tempo blijft constant. Nog een scherpe bocht en daar is het stadion te zien. Nog maar 500 meter en dan ben ik er! Ik versnel en ik voel direct kramp opkomen in m’n hamstring. Nog maar even wachten met m’n eindsprint. Ik loop door de poort het stadion in. Zodra ik de atletiekbaan onder me voel, ga ik toch echt versnellen. Nog 150 meter, nog 100 meter, nog 50 meter.

In 2:38:23 (netto) kom ik over de streep! Wow wat is dit gaaf!

Zodra ik stil heb gestaan kan ik daarna geen normale stap meer zetten, maar wat maakt het uit. Ik ben binnen en heel blij met deze belevenis en prestatie. Wanneer mag ik weer? 🙂

En ja ik heb m’n oorspronkelijke doel (sub 2:35) niet gehaald. Maar na de afgelopen dagen ben ik erg tevreden met hoe het vandaag ging. Dit is een prima marker op weg naar een echt scherpe tijd.

Uitslagen Amsterdam Marathon 2018

Klik hier voor alle uitslagen van Amsterdam Marathon 2018.

Hier kun je mijn tussentijden bekijken.

Foto’s door Erik van Leeuwen en Annemarie van Aken