Ik ben een superheld en winnen is het leukste!

‘Ik ben een superheld’ en ‘winnen is het leukste’! Dat waren de mantra’s die ik de avond voor de Puinduinrun nog met Jeroen van Aken besprak. Die zouden ons er doorheen gaan slepen. Want laten we eerlijk zijn, zonder mantra’s zijn die Haagsche Alpen wel heel erg zwaar.

Naar nu blijkt: met mantra’s zijn ze ook heel zwaar. Toen ik mijn startnummer op ging halen vroeg Mieke van de organisatie heel enthousiast: ‘Ga je voor de winst?’ Heel behouden antwoordde ik, ‘nou, ik ga gewoon mijn best doen’, wetende dat ik Sanne Broeksma in ieder geval niet kan verslaan. Maar Sanne kon helaas niet meedoen vandaag. Balen voor haar dat ze haar titel daardoor niet kon verdedigen. Hopelijk volgend jaar wel weer! Dit zorgde er wel voor dat winst onverwacht ineens een optie was. En dat het mantra ‘winnen is het leukste’ ook werkelijk ergens op sloeg.

Ronde één

Ik ging hard van start, de eerste ronde even aftasten welke obstakels je allemaal tegenkomt. De eerste kilometer is relatief gemakkelijk. Dan de eerste houten trap – zwaar –, even bijkomen bergafwaarts, een stenen trap – zwaar –, weer een klein stukje bijkomen, en dan weer een houten trap, jawel, ook zwaar! Dan nog een lekker stukje paardenpad met los zand (my favourite!), vervolgens een heel stuk naar beneden, een lekker stuk asfalt, en dan is ronde één toch een feit. Ronde één ja, jeetje, en dat nog twee keer…

Harde eindsprint

De tweede ronde ging een stuk langzamer, en eerlijk gezegd had ik weinig aan die mantra’s. Ik kan niet meer, dacht ik, meer dan dit zit er niet meer in. Me neerleggend bij dit ‘feit’ en op een iets lager tempo maak ik ronde twee af. Als ik doorkom om aan de laatste ronde te beginnen hoor ik iets later door de microfoon dat dame nummer twee, Laura, doorkomt. Ik kan niet goed inschatten wat het verschil is. Maar het gaf wel een boost: ietsje harder moet toch kunnen, kom op, het is nog minder dan een kwartier, alle hel-elementen duren maximaal 45 seconden, hop, door! En het lukte. Relatief sterk kon ik de laatste ronde doen, inclusief lekker harde eindsprint en daardoor een fijne finish.

Eerste! Wat cool!

HAAG-maatjes

Clubgenootje Marina pakte de winst op de twee rondes en de eerste vier plekken bij de mannen op de lange afstand waren voor HAAG-maatjes: Wynfrith, Jeroen van Aken, Remco en Jeroen Vanson – klasse gedaan allemaal!