Duinrellcross, een pittige wedstrijdrentree!

Mijn laatste blogpost is alweer van een tijdje terug, maar mijn laatste wedstrijd is nog veel langer geleden! Afgelopen zondag maakte ik tijdens de Duinrellcross mijn rentree. En ik kan je verklappen… daar kikker je niet van op! 🙂

Ik train inmiddels weer twee keer in de week mee met een loopgroep van HAAG Atletiek. Dit loopt zoveel makkelijker dan alleen. De motivatie van een trainer en groepsgenoten en de vaste trainingsmomenten zorgen voor vooruitgang. Ik voel helaas wel wat vaker pijntjes dan voor mijn zwangerschap en lijk wat langzamer te herstellen. Hopelijk zijn dit tijdelijke bijverschijnselen van het weer op volle krachten komen.

Crosswedstrijd

Het 1 van de 4 crosscircuit stond in 2015 al op mijn planning, maar dat bleek een beetje ambitieus aangezien ik begin januari was uitgerekend. Daarom werd juist dit circuit mijn eerste doel toen ik weer begon met hardlopen. Samen met twee hardloopvriendinnen heb ik me ingeschreven voor drie van de vier crossen.

Mijn trainer had me gewaarschuwd: de Duinrellcross is een pittige! Na de start zit er een flinke heuvel in! ‘Gelukkig’ mochten we drie rondjes, in totaal 8,5 kilometer. Het eerste rondje was vooral parcours verkennen. Die eerste heuvel was zeker flink! Een lang stuk omhoog met een scherpe bocht erin en een behoorlijk steil laatste stuk, een echte kuitenbijter. De woorden van mijn trainer schoten door mijn hoofd: kleine pasjes!

Smalle bospaadjes, mul zand, nog meer heuvels, een lang afdaling, van alles kwam daarna voorbij. Dat is juist wat ik zo leuk vind aan een cross, het is nooit saai! Het was nog even aftasten welk tempo ik aan moest houden en toen mijn veter los ging, voelde ik me weer een echte beginner. Maar eigenlijk ging het best lekker en inmiddels zat een derde er op.

Tweede ronde

Voor de tweede keer die eerste heuvel op… ik werd er gewoon een beetje misselijk van! Gelukkig was er daarna wat ruimte om weer op adem te komen. Bergafwaarts door mul zand vereist trouwens ook een speciale techniek! Voeten breed plaatsen en met sprongen naar beneden, ik wil niet weten hoe het er uit zag. En dan is daar eindelijk de derde en laatste ronde.

Van tevoren had ik me voorgenomen de eerste twee ronden rustig aan te doen en dan de derde wat te versnellen, dat was een leuke theorie… Ik was blij dat ik het tempo in ieder geval vast wist te houden. Die laatste ronde liepen er twee andere dames in mijn buurt. Het enige wat ik dacht was: erbij blijven en voor de finish er voorbij! Ik moest er diep voor gaan, maar het is gelukt! Kokhalzend over de finish, dat wel 🙂

Door alle commotie ben ik vergeten mijn tijd stop te zetten (nog een beginnersactie), maar ik hoorde dat het ergens in de 48 zou moeten zijn. Moe maar voldaan (en nog een beetje stuiterend van de adrenaline) liepen we langs de kikkerbaan weer terug naar de auto. Ik weet wat me voor de volgende cross te doen staat: weer een beetje sneller lopen!

Uitslagen en foto’s van de Duinrellcross 2016

Uitslag lang Duinrellcross 2016

Uitslag kort Duinrellcross 2016

Foto’s van de Duinrellcross 2016

Bewaren